یکی از مهمترین قسمت های کار با سیستم عامل رسپبیان، کار با خط فرمان یا Command Line است، محیط خط فرمان، همان محیطی است که پس از روشن کردن رسپبری پای با آن مواجه می شوید. همچنین پس از ورود به دسک تاپ و محیط گرافیکی، یکی از برنامه های مهم، برنامه LXTerminal است که Command Line را در محیط گرافیکی اجرا می کند.
بسیاری از کاربران تازه وارد، با این محیط ارتباط برقرار نمی کنند؛ شاید دلیل آن، دستوری بودن این محیط است، برخی از کاربران نیز، به دلیل عدم آشنایی با دستورات، تمایلی به استفاده از این محیط ندارند.
چون کرنل (هسته) رسپبیان، همان سیستم عامل دبیان است و شما با یک توزیع لینوکسی کار می کنید، براحتی می توانید از همۀ دستوراتی که در تمام توزیع های لینوکسی مشترک است، استفاده کنید. کتابهای بسیاری در بازار یافت می شود که منبع بسیار خوبی برای یادگیری این دستورات است.
از مواردی که زندگی را در محیط Shell آسان می کند می توان به قابلیت autocomplete و command history اشاره کرد. با استفاده از قابلیت autocomplete ، با تایپ چند کاراکتر اول هر دستور و زدن کلید Tab ، دستور به طور خودکار وارد می شود، همچنین با قابلیت command history و با استفاده از کلید های جهت نمای بالا و پایین صفحه کلید، می توان دستوراتی که قبلاً وارد شده را مرور و فراخوانی کرد.
فایل ها و سیستم فایل در رسپبیان
جدول زیر، مهمترین دایرکتوری های رسپبیان را نشان می دهد. بیشتر موارد اشاره شده در جدول، در همۀ توزیع های لینوکسی یکسان است. یکی از موارد اختصاصی در جدول زیر، دایرکتوری /sys است که با کمک آن، می توانید به همه سخت افزارهای رسپبری پای دسترسی پیدا کنید.
زمانی که شما LXTerminal را اجرا می کنید خط زیر به شما نمایش داده می شود :
توضیحات :
- نام کاربری شما، که در اینجا pi است.
- نام کامپیوتر شما، که در اینجا raspberry است. دایرکتوری جاری که شما در آن قرار دارید.
- علامت (~) به شما می گوید که در دایرکتوری home قرار دارید.
- دستور (فرمانی) که می نویسید در این قسمت نمایش داده می شود. پس از نوشتن دستور، با فشردن کلید Enter دستور اجرا می شود.
