سیستم‌های نهفته (تعبیه شده یا توکار نیز گفته می شوند) (معادل انگلیسی Embedded Systems)، سیستم‌هایی کامپیوتری هستند که به عنوان بخشی از یک سیستم بزرگتر که خود شامل اجزای الکترونیکی و یا مکانیکی است، می‌باشند و وظیفه‌ی کنترل عملکرد و پردازش درست سیستم را بر عهده دارند.
بر خلاف کامپیوترهای همه منظوره ( به عنوان مثال کامپیوترهای شخصی) که برای رفع نیازهای عمومی طراحی شده‌اند، سیستم‌های نهفته به گونه‌ای طراحی می‌شوند که برای یک کاربرد خاص با کمترین هزینه بهترین کارایی را از خود نشان دهند. امروزه درون اکثر وسایل و دستگاه‌های پیرامون ما (خودپرداز، تلفن‌همراه، اتومبیل و ماشین لباسشویی) سیستم نهفته‌ای قرار دارد.
سیستم‌های نهفته دارای هسته‌های پردازشی هستند که می‌توانند میکروکنترلر، میکروپروسسور یا پردازنده سیگنال‌های دیجیتال (DSP) باشند. پردازنده یک واحد مهم در سخت‌افزار یک سامانه‌ی نهفته است.
مشخصه‌ی کلیدی این سیستم‌ها، طراحی اختصاصی برای انجام یک کار مشخص است. به این دلیل که سیستم‌های نهفته برای یک کار مشخص اختصاص یافته‌اند، مهندسین طراح می‌توانند محصول را برای کاهش اندازه و قیمت بهینه کرده و اطمینان پذیری و کارایی آن را بالا ببرند.
